اوریگامی سه بعدی یک تکنیک کاردستی با کاغذ است که از دو یا چند ورق و واحد کاغذی برای ایجاد یک ساختار بزرگتر و پیچیده تر از اوریگامی های تک واحدی استفاده می کند. هر ورق کاغذ به یک ماژول یا واحد تبدیل شده و از کنار هم قرار دادن یا داخل کردن ماژول ها سازه نهایی به دست می آید. به این ترتیب با توجه به زاویه ای که ماژول ها کنار هم قرار می گیرند دو نوع اوریگامی سه بعدی خواهیم داشت: اوریگامی موزاییکی و اوریگامی ماژولار

اوریگامی  موزائیکی

اوریگامی موزائیکی شاخه ای است که پس از سال 2000 محبوبیت خود را افزایش داده است. در این روش مجموعه ای از سازه ها بدون هیچ شکافی و با همپوشانی روی یک صفحه صاف را پر می کنند. در دهه 1960 ، شوژو فوجیموتو اولین کسی بود که این روش را کشف کرد، ده ها الگو ارائه کرد و این ژانر را به اوریگامی اضافه کرد.

نمونه هایی از اوریگامی موزائیکی

اوریگامی  ماژولار

با قرار دادن تعدادی قطعه یکسان در کنار هم برای شکل دادن یک مدل کامل است. به طور معمول قطعات جداگانه ساده هستند اما مونتاژ نهایی ممکن است مشکل باشد. بسیاری از مدل های اوریگامی ماژولارمانند توپ های تاخورده تزئینی کوسوداما هستند با این تفاوت که در اوریگامی ماژولار به ندرت از چسب و نخ برای بهم چسباندن قطعات استفاده می شود. قابل ذکر است که این نوع اوریگامی تا حدودی از هنر تا کردن کاغذ در چین الهام گرفته است و اوریگامی سه بعدی نیز نامیده می شود.

اوریگامی ماژولار

قطات کاغذی اوریگامی ماژولار